خطبه امام علی علیه السلام..

امام على علیه السلام : پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در خطبه اى فرمود :

خَطَبَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله فقالَ: لا خَیرَ فی العَیشِ إلاّ لِمُستَمِعٍ واعٍ أو عالِمٍ ناطِقٍ . أیُّها الناسُ ، إنّکُم فی زَمانِ هُدنَةٍ ، و إنّ السَّیرَ بِکُم سَریعٌ ، و قد رَأیتُمُ اللَّیلَ و النَّهارَ یُبلِیانِ کُلَّ جَدیدٍ ، و یُقَرِّبانِ کُلَّ بَعیدٍ ، و یَأتِیانِ بکُلِّ مَوعودٍ ، فَأعِدُّوا الجِهادَ لِبُعدِ المِضمارِفقالَ المِقدادُ : یا نَبِیَّ اللّه ِ ، ما الهُدنَةُ ؟ قالَ : بَلاءٌ و انقِطاعٌ ، فإذا التَبَسَتِ الاُمورُ علَیکُم کَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ ،و ماحِلٌ مُصدَّقٌ ، و مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنَّةِ ، و مَن جَعَلَهُ خَلفَهُ قادَهُ إلَى النارِ ، و هو الدلیلُ إلى خَیرِ سَبیلٍ ، و هو الفَصلُ لیسَ بالهَزلِ ، لَهُ ظَهرٌ و بَطنٌ ، فظاهِرُهُ حِکَمٌ ، و باطِنُهُ عِلمٌ ، عَمیقٌ بَحرُهُ لا تُحصى عَجائبُهُ، و لا یَشبَعُ مِنهُ عُلَماؤهُ ، و هو حَبلُ اللّه ِ المَتینُ ، و هُو الصِّراطُ المُستَقیمُ ··· فیهِ مَصابیحُ الهُدى ، و مَنارُ الحِکمَةِ ، و دالٌّ علَى الحُجَّةِ .

 در زیستن خیرى نیست، مگر براى شنونده فهمیده یا داناى گویا. اى مردم! شما در زمان آرامش و صلح هستید و شما را به شتاب مى برند. شاهدید که شب و روز، هر جدیدى را کهنه مى کنند و هر دورى را نزدیک مى گردانند و هر و عده اى را به سر مى آورند. پس، براى میدان مسابقه دور و درازى که در پیش دارید، آماده کوشش گردید

مقداد عرض کرد: اى پیامبر خدا! آرامش و صلح یعنى چه؟ فرمود: [دنیا، سراى ]آزمایش و سپرى شدن است. پس، هرگاه کارها همچون پاره هاى شب تار بر شما مشتبه و مبهم گشت، به قرآن روى آورید. که آن شفیعى است که شفاعتش پذیرفته است و شاکى و خصمى است که شکایتش قبول مى شود. هر که آن را فراپیش خود قرار دهد، او را به سوى بهشت کشاند و هرکه پشت سرش اندازد، او را به دوزخ کشاند. قرآن راهنماى به سوى بهترین راه است. جدا کننده [میان حق و باطل] است و شوخى نیست. ظاهرى دارد و باطنى. ظاهرش حکم و دستور است و باطنش دانشى ژرف. شگفتیهاى دریایش بى شمار است و دانایانش از آن سیر نمى شوند. قرآن ریسمان محکم خداست، قرآن راه راست است··· در قرآن است چراغهاى هدایت و پرتوگاههاى حکمت و قرآن راهنماى به حجّت و برهان است.